W Kamerunie, podobnie jak we wszystkich byłych koloniach francuskich,
przyjęto francuski model systemu edukacji.
Jest on bardzo sformalizowany
i ogromnie ustrukturyzowany.
W wersji francuskiej wydzielić w nim można
trzy główne poziomy nauczania: obejmujące 5 lat nauki (obecnie już 6 - doszedł poziom SIL) szkolnictwo podstawowe (rico/es primaire), liczące łącznie 7 klas szkolnictwo ponadpodstawowe (enseignement secondaire) oraz szkolnictwo wyższe.
Każdy z nich dzieli
się na dwa lub trzy poziomy pośrednie kończące się egzaminami sprawdzającymi, przy czym kończący poziom ponadpodstawowy egzamin maturalny ma miejsce już na uniwersytetach i otwiera drogę do ostatniego - trzeciego - poziomu edukacji (l'enseignemet superieure).
Szkolnictwo podstawowe dzieli się na trzy segmenty: dwuletni kurs przygotowawczy
(cours preparatoire) - SIL i CP, dwuletni kurs elementarny (cours elementaire) - CEl i CE2), oraz
dwuletni kurs średni (cours moyen) - CM1 iCM2 -. Ukończenie ostatniej klasy kursu średniego
daje świadectwo szkoły podstawowej - tzw. CEPE (Certificat d'Etudes Primares Elementaires). W tych klasach SIl to 1 kl. szk. podst; CP - 2 kl. szk. podst, CE1 i CE2 - to kl. 3 i 4, a CM1 i CM2 to kl. 5 i 6 szkoły podstawowej wg polskiego systemu eduakacji.
Szkolnictwo ponadpodstawowe dzieli się na dwa pośrednie poziomy: premier cyc/e - czteroletnie gimnazja (koledże - ColIeges) oraz second cyc/e - trzyletnie licea (lycees).
Gimnazja mogą
mieć profil humanistyczny (np. colleges d'enseignement general) - CEG lub ścisły (colleges d 'enseignement seconder) - CES.
Wzorowany na francuskim, kameruński system szkolnictwa średniego dopełniają (w niewielkiej liczbie) gimnazja techniczne i handlowe (colleges d 'inseignement technique industriel et commercial) czyli tzw. CETIC oraz ich oddziały rzemieślnicze, rolnicze lub gospodarcze
(section artisana1es,rura/es, menageres) - SARIAM.
Osobną kategorię tworzą
jeszcze w Kamerunie szkoły kształcące nauczycieli, na różnych poziomach - ecole normale oraz,
typowe dla całej Afiyki, różnego typu kursy kształcące i dokształcające nauczycieli, usytuowane przy
uniwersytetach, lecz dostępne dla osób bez świadectwa maturalnego lub nawet gimnazjalnego. Klasy w liceach liczone sa zwykle odwrotnie niż w Polsce - zaczyna sie w klasie 6 lycee (1 liceum) i kończy w klasie T - terminal, która jest klasą egzaminacyjną następującą po ukończeniu 1 lycee (6 klasy liceum). W przypadku szkół technicznych np. CETIC numeracja jest jak w Polsce - od 1 klasy CETIC w górę.
Jak można się przekonać, w miejscowościach (np. w Mandamie), gdzie szkoła istnieje już
kilkanaście lat, do nowych rad wioskowych wybiera się już nie tylko starców i przywódców grup
pokrewieństwa, lecz głównie osoby posiadające świadectwo ukończenia szkoły. Posiadanie go - jest w Afryce bardzo ważne. Z racji braku infrastruktury technicznej i cyfryzacji, to na uczniu spoczywa obowiązek udowodnienia ukończenia danego poziomu edukacji, pilnowanie świadectw oraz kart egzaminacyjnych. W przypadku ich zgubienia, nie zawsze da się odtworzyć historię danej osoby oraz udokumentować wszystko z poziomu rządowego (samorządowego), a proces odtwarzania zagubionych lub zniszczonych dokumentów może trwać miesiącami i jest kosztowny.
Żródło. Opracowanie RYSZARD VORBRlCH, UAM
