Wycieczki dzieci z Mji Wa Huruma? Oczywiście, że tak! Butiama

Są rzeczy o których wcześniej nie pisaliśmy. Co nie znaczy, że się nie dzieją ;)

Dzieci z Town of Mercy (Mjiwa Huruma) były na trzech zorganizowanych wyjazdach. Pierwszy do Butiamy, drugi wyjazd był do Kiabakari – centrum miłosierdzia, a trzeci to był dwudniowy piknik w Epheta.

Dziś z okazji Pierwszego Dnia Wiosny opowiemy o pierwszej wycieczce ;)

Wycieczka do Butiama, 45 km na południowy wschód od Musomy. Urodził się tam Julius Kambarage Nyerere (1922 – 1999 – patron tutejszej szkoły podstawowej) – pierwszy i najbardziej lubiany prezydent Tanzanii. Jako jeden z pierwszych mieszkańców Tanganyika (nazwa Tanzanii przed zjednoczeniem z Zanzibarem 26 kwietnia 1964) ukończył uniwersytet (Edynburg). Po powrocie z Edynburga doprowadził do pokojowego uzyskania niepodległości Tanganyiki 9 grudnia 1961 roku (co było ogromnym wyczynem w porównaniu np. z Kenią, której droga do niepodległości była długa i krwawa). Nyerere wyznawał zasady równości dla wszystkich i ponad wszystko cenił pokój i rozwiązania bez użycia przemocy. Był nazywany „nauczycielem” i „ojcem narodu”. Mimo, że jego pomysł Ujamaa (zjednoczenia ludzi w wioskach) okazał się katastrofą to dzięki niemu Tanzania, jako jeden z nielicznych krajów Afryki, nigdy nie doświadczyła konfliktów na tle religijnym lub etnicznym. Nyerere jest postrzegany na równi z Nelsonem Mandelą jako jeden z najbardziej zasłużonych dla Afryki ludzi dwudziestego wieku. Umarł na białaczkę 14 października 1999 roku (obecnie jest to święto narodowe) i został pochowany w rodzinnym grobie niedaleko jego muzeum w Butiama.
26 kwietnia było święto narodowe bardzo hucznie obchodzone, szczególnie w Dar Es Salaam. Próbowałam dowiedzieć się co to za święto. Ludzie w Kigera Etuma nie potrafili mi tego powiedzieć lub mówili jakieś nieprawdziwe historie. Często mówili, że to dzień niepodległości. Po dłuższym dochodzeniu wiem, że była to 50 rocznica zjednoczenia z Zanzibarem i zmiana nazwy kraju z Tanganyika na Tanzania. Taki właśnie jest tu poziom edukacji, ludzie nie znają swojej historii, nie wiedzą co świętują. Miejmy nadzieję, że dzieciaki zapamiętają wyjazd i dzięki niemu będą wiedzieć coś więcej na temat swojego kraju.